Klasztory i cerkwie

...now browsing by category

 

Kreml Moskiewski – przewodnik po Kremlu

niedziela, Marzec 22nd, 2009

Słowo „kreml” oznacza warownię, twierdzę. Takie obiekty zazwyczaj budowane były na wzgórzu, a ich wnętrze skrywało cerkwie, pałace. Nie inaczej ma się historia najsłynniejszego kremla na świecie, Kremla Moskiewskiego.

Kniaź Jurij wstąpił na wzgórze, rozejrzał się dookoła, spojrzał we wszystkie strony, spojrzał tu i tam, w jedną i drugą stronę rzeki Moskwy, a także rzeki Nieglinnej; i zachwycił się okolicznymi wioskami, i rozkazał niezwłocznie zbudować tam miasto z drzewa, a zwać się ono miało Moskwa.

z kroniki z 1156 r.

Nie kto inny, a kniaź Jurij Dołgorukij, wyznaczył położenie serca Moskwy i całej Rosji. Stało się nim Wzgórze Borowickie, wznoszące się 40 metrów nad rzeką Moskwą. Wszystko to zaczęło się w XII wieku, choć już wiek wcześniej istniała tu mała osada. Przez kolejne 300 lat wielokrotnie był niszczony i odbudowywany na nowo.

Kreml dzisiaj to jeden z największych zespołów architektonicznych na świecie. Zajmuje 28 ha powierzchni, okala go czerwony mur długości 2,25 km. 20 baszt i 4 wrota strzegą wejścia na wewnętrzny dziedziniec.

Kreml przypomina kształtem trójkąt. Jego południowa ściana sąsiaduje z brzegiem rzeki. Od strony wschodniej znajduje się Plac Czerwony. Natomiast u ściany północno-zachodniej leży Ogród Aleksandrowskij.

Historia – jak powstał Kreml

Pierwszy raz na piśmie informacje o osadzie nad rzeką Moskwą pojawiły się w 1147 roku. Data ta jest oficjalnie uznawana za datę powstania Moskwy. Osada została zbudowana na Wzgórzu Borowickim. W 1156 roku pojawiły się pierwsze umocnienia osady. Wykopano rów i usypano wał. Całość wzmocniono dębowymi palami. Był to typowy rodzaj umocnień twierdz stosowany w tamtych czasach. W 1238 r. twierdza została zniszczona na skutek najazdu mongolsko-tatarskiego.

Od 1264 r. Kreml stał się rezydencją kniaziów Moskwy. W 1339 r. wokół osady powstały mury i baszty z drewna dębowego. W 1367 r., kiedy to panował kniaź Dimitrij Doński, newralgiczne punkty umocnień zostały przebudowane z wykorzystaniem białego kamienia.

Kluczowa dla historii Kremla stała się druga połowa XV wieku. Wtedy to, za sprawom budowniczych włoskich, Kreml nabiera cech architektonicznych, które możemy widzieć również dzisiaj. Działo się to za czasów Iwana III Wielkiego. Plac Soborowy staje się wówczas centralnym punktem twierdzy. W latach 1475-79 powstaje Sobór Zaśnięcia Matki Bożej (Uspienskij sobor), który stanowił koronacyjną cerkiew carów. Naprzeciw soboru Uspienskiego powstał w latach 1484-1489 sobór Zwiastowania (Błagowieszczenskij sobor). W nim odbywały się śluby i chrzty. Pod koniec XV wieku wybudowano skromną, 1-kopułową cerkiew Złożenia Szat. Stanowiła ona prywatny kościół metropolity i patriarchy. Jako kolejny powstał sobór Michała Archanioła (Archangielskij sobor). Wzniesiono go w latach 1505-1508. Tutaj chowani byli carowie Rosji, do czasów współczesnych zachowało się 46 sarkofagów. Nad placem Soborowym góruje do dzisiaj wieża-dzwonnica Iwana Wielkiego (Kołokolnia Iwana Wielikogo). Oprócz obiektów sakralnych, wznoszone były budynki świeckie takie, jak Graniasta Komnata. W pałacu tym przez lata odbywały się i odbywają również obecnie – ważne uroczystości.

Oprócz budowy soborów, Iwan III Wielki zadbał również o bezpieczeństwo twierdzy kremlowskiej. Powstawały nowe, grubsze mury oraz wyższe baszty. Fortyfikacje zostały oblicowane czerwoną cegłą. W miejscu, gdzie dzisiaj jest Plac Czerwony, na początku XV wieku wykopano fosę. Tym sposobem Kreml stał się twierdzą nie do zdobycia.

W kolejnych wiekach zespół architektoniczny Kremla rozrasta się o budynki świeckie. Powstaje Pałac Teremowy (1635-36).

Na początku XVIII wieku powstaje Arsenał, a w drugiej połowie XVIII wieku – budynek senatu.

Kreml ucierpiał znacznie w czasie wojen napoleońskich, kiedy ustępujące z Moskwy wojska Napoleona zaminowały twierdzę. Mimo że większość ładunków nie wybuchła, to straty materialne i tak były znaczne. Odbudowa Kremla trwała 20 lat.

W latach 1838-49 za panowania Mikołaja I powstaje Wielki Pałac Kremlowski.

W latach 1844-51 wybudowany zostaje Skarbiec (Orużejnaja Palata). Do dzisiaj przechowywane są w nim największe skarby zgromadzone przez wieki – ozdoby, biżuteria, podarunki carskie, całe karoce, oręż.

Po rewolucji październikowej Kreml stał się symbolem nowych władz. Carskie orły na szczytach baszt zamienione zostają czerwonymi gwiazdami.

Kolejną pamiątką po rządach „czerwonych” na Kremlu jest Pałac Zjazdów. O jego wybudowaniu zadecydował Chruszczow. Powstaje on w latach 1959-61. Obecna nazwa pałacu to Państwowy Pałac Kremlowski. Odbywają się w nim przedstawienia Teatru Wielkiego.

W 1990 Kreml zostaje wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO.

Atrakcje turystyczne Kremla

Kreml składa się z kilkunastu arcy-ciekawych obiektów o wielkim znaczeniu historycznym i kulturowym. Co ciekawe, zezwolenie na zwiedzanie obiektów wydano w 1955 roku. Wtedy też wprowadzono zakaz mieszkania na terenie twierdzy.

Sobory i cerkwie na Kremlu

  • sobór Zaśnięcia Matki Bożej – (Uspienskij sobor) – powstawał w latach 1475-79. Koronacyjna cerkiew carów. Główna kopuła ma wysokość 42 m, otaczają ją 4 mniejsze kopuły. Wewnątrz znajduje się tron Iwana Groźnego)
  • sobór Zwiastowania (Błagowieszczenskij sobor) – powstawał w latach 1484-89. Znajduje się na przeciwko soboru Zaśnięcia. O ile pozostałe obiekty budowali mistrzowie włoscy, o tyle sobór Zwiastowania wybudowali budowniczy z Pskowa. W nim odbywały się śluby i chrzty.
  • sobór Michała Anioła (Archangielskij sobor) – 1505-1508. Nekropolia carów rosyjskich. Ikona Michała Anioła jest autorstwa Andrieja Rublowa.
  • cerkiew i wieża-dzwonnica Iwana Wielkiego – powstała w czasach Iwana III. Dzwon obwieszczał ważne wydarzenia w rodzinie carskiej.
  • cerkiew Złożenia Szat (cerkow Rizpołożenija) – powstała pod koniec XV wieku. Prywatna świątynia metropolity i patriarchy.
  • cerkiew Dwunastu Apostołów – stanowi całość wraz z Pałacem Patriarchy.

Budynki administracyjne i muzea

  • Wielki Pałac Kremlowski – 1838-49. Nie jest dostępny dla zwiedzających.
  • Pałac Senatu – wybudowany na polecenie carycy Katarzyny II. Obecnie siedziba rosyjskiego rządu.
  • Pałac Teremowy
  • Arsenał
  • Skarbiec (Orużejnaja Palata)
  • Graniasta Komnata – odbywały się w niej i odbywają również dzisiaj ważne uroczystości i wydarzenia państwowe.

Pomniki

  • Car-działo (Car’-puszka) – odlane ze spiżu dla Fiodora I w 1586 roku. Jego kaliber to 89 cm, ale z działa nigdy nie wystrzelono.
  • Car-dzwon (Car’-kołokoł) – największy dzwon na świecie. Gdy stygł w dole odlewniczym, w ludwisarni wybuchł pożar. Dzwon chłodzono, ale i tak pękł, a potem odpadł od niego 12-tonowy odłamek.

Galeria zdjęć Kremla

Klasztor Nowodziewiczy

środa, Marzec 11th, 2009

Klasztor Nowodziewiczy (Новодевичий монастырь)

Najpiękniejszy w Moskwie i prawdopodobnie w całej Rosji, żeński klasztor prawosławny. Mówi się o nim, że jest miniaturą moskiewskiego Kremla. Do projektowania budynków klasztornych zatrudnieni zostali najwięksi artyści tamtych czasów. Niesamowity wygląd i malownicze położenie w kolanie rzeki Moskwy sprawiają, że klasztor nabiera baśniowego wyglądu.

Klasztor Nowodziewiczy podoba się zarówno przyjezdnym, jak i mieszkańcom Moskwy. W pogodne dni Rosjanie chętnie tu przychodzą, a młode pary po ślubie w cerkwi przyjeżdżają tutaj wykonać zdjęcia ślubne.

Historia Klasztoru Nowodziewiczego

Klasztor powstał w 1524 roku z rozkazu Wasilija III w dowód wdzięczności Matce Boskiej za zdobycie Smoleńska (to w Smoleńsku znajdowała się ikona Madonny z Dzieciątkiem pokazującym drogę). W 1598 roku, w Cerkwi Smoleńskiej, która znajduje się na terenie klasztoru, Borys Godunow został wybrany carem Rosji. Za czasów Godunowa klasztor doczekał się murów i baszt. Ze względu na swoje położenie (pod Moskwą) przez lata pełnił również rolę obronną.

Przez lata do klasztoru wysyłane były żony bojarów rosyjskich i rosyjskich carów. W zasadzie klasztor stawał się ich więzieniem. Tak było z Zofią Romanową (siostra Piotra I). W XVII wieku przebudowała ona klasztor, po czym została tam uwięziona przez Piotra, który został carem. Wkrótce posłał od do Nowodziewiczego także swoją pierwszą żonę – Jewdokiję Łopuchiną.

Klasztor Nowodziewiczy obecnie

Klasztor Nowodziewiczy został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO. Jest również filią Państwowego Muzeum Historycznego.

Główne atrakcje zespołu klasztornego

  • Cmentarz Nowodziewiczy, przyległy do murów klasztoru od strony południowej. Pochowane są tutaj osoby zasłużone dla historii Rosji.
  • Sobór Smoleński, wznoszony w latach 1524-1525, wzorowany na kremlowskim soborze Uspieńskim, o bogato zdobionym freskami wnętrzu. Charakterystyczny, centralnie położony, biały budynek z pięcioma kopułami.
  • Cerkiew Uspieńska, stawiana w okresie 1685–1687.
  • Nadbramna cerkiew Przemienienia, budowana od 1687 do 1689, w stylu moskiewskiego baroku.
  • Dzwonnica z 1690 roku – 6-piętrowa, w momencie powstania była drugą co do wielkości po dzwonnicy Iwana Wielkiego. Ma 72 metry wysokości i jest zdobiona charakterystyczną „koronką”
  • Cerkiew św. Ambrożego.

Galeria zdjęć – Klasztor Nowodziewiczy

Jak dostać się do Klasztoru Nowodziewiczego?

Informacja dla osób, które wybierają się do klasztoru

Stacja metra: Sportiwnaja (Спортивная). Klasztor znajduje się 300 metrów pieszo od tej stacji.
Wejście: bezpłatne
Godziny zwiedzania: skwer – całodobowo; wnętrza klasztoru – do 18-stej.

Cerkiew Chrystusa Zbawiciela

sobota, Listopad 1st, 2008

**Хрaм Христа Спасителя, czy jak kto woli Cerkiew Chrystusa Zbawiciela, jest największą cerkwią prawosławną na świecie. Jej świeży wygląd może być mylący. Rzeczywiście, w obecnej formie została wybudowana w latach 90-tych. Jednakże historia cerkwi sięga dużo wcześniej i jest tyleż interesująca, co pokręcona.**

Cerkiew Chrystusa Zbawiciela

Cerkiew Chrystusa Zbawiciela

Cerkiew Chrystusa Zbawiciela miała być votum dziękczynnym narodu rosyjskiego za uchronienie przed wojskami Napoleona w 1812 roku. Manifest wydał car Aleksander I. Pierwotna lokalizacja – Worobiowskie Wzgórza – okazała się nieodpowiednia (zła jakość podłoża). Z tego powodu, za panowania Mikołaja I ogłoszono kolejny konkurs. Zwyciężyła koncepcja świątyni rosyjsko-bizantyjskiej. Autorem projektu był Konstanty Ton.

Prace nad świątynią rozpoczęły się 10 września 1839 roku. Przez niemal 44 lata nad brzegiem rzeki Moskwy, niedaleko Kremla, powstawała imponująca świątynia. Wreszcie, 26 maja 1883 roku metropolita moskiewski Joannikij dokonał poświęcenia votum dziękczynnego.

Dwie daty wstrząsneły świątynią Cerkwi Chrystusa Zbawiciela (w sensie przenośnym i dosłownym). Pierwsza to 2 lipca 1931 roku, kiedy to podjęto decyzję o zburzeniu cerkwi i zbudowaniu na jej miejscu Pałacu Rad (w nim mieli się spotykać delegaci ze wszystkich republik ZSRR). Druga data to 5 grudnia, kiedy to po 2 eksplozjach świątynia została zrównana z ziemią.

Cerkiew Chrystusa Zbawiciela nocą

Cerkiew Chrystusa Zbawiciela nocą

Kolejnym zakrętem historii Cerkwi Chrystusa Zbawiciela była II wojna światowa. Budowę pałacu przerwano, a elementy konstrukcji wykorzystano w przemyśle zbrojeniowym. Po wojnie do projektu nie powrócono. Natomiast w 1958 zdecydowano się „zagospodarować” fundamenty i wybudowano w tym miejscu basen pływacki (oddany w 1960 roku).

Paląca potrzeba zadośćuczynienia sprawiła, że w latach 80-tych zaczęto mówić o odbudowie świątyni. Być może symbolicznie, bo 5 grudnia 1990 roku wmurowano kamień węgielny pod budowę starej, nowej Cerkwi Chrystusa Zbawiciela. Rozpoczęta w 1994 roku budowa postępowała błyskawicznie, po części dzięki datkom, już w 1996 roku w dzień Przemienienia Pańskiego 6/19 sierpnia dolna część cerkwi Chrystusa Zbawiciela została poświęcona przez Aleksego II. Natomiast uroczyste poświęcenie świątyni miało miejsce 19 sierpnia 2000.

Kilka faktów

Cerkiew Chrystusa Zbawiciela to największa świątynia prawosławna na świecie. Zbudowana jest z kamienia, na planie równoramiennego krzyża greckiego o rozpiętości 85 m. Wysokość świątyni (wraz z krzyżem na kopule) to **103 m**. Wnętrza cerkwi są bogato zdobione. Na 22 tys. m kw. powierzchni wszystkich malowideł 9 tysięcy jest pozłacana.

Świątynia Chrystusa Zbawiciela jest jednym z wielu tłumnie odwiedzanych obiektów w Moskwie. Zaraz przy świątyni znajduje się stacja metra i Muzeum Sztuk Pięknych im. A.S. Puszkina. Obok świątyni znajduje się niewielki obszar zieleni z fontannami oraz pomnik Aleksandra II, który kieruje swój wzrok w stronę cerkwi.

pomnik Aleksandra II

pomnik Aleksandra II

Cerkiew Chrystusa Zbawiciela genialnie wkomponowuje się architektonicznie w centrum stolicy. Szczególnie pięknie wygląda z Mostu Patriarszego, z którego można podziwiać także Kreml oraz pomnik Piotra I.

Nie będzie niespodzianką stwierdzenie, że Cerkiew Chrystusa Zbawiciela jest absolutnie obowiązkowym punktem każdej wycieczki po Moskwie.